Monthly Archives: December 2021

Saoire Nollag Keats agus Chapman

Bliain amháin, tamall i ndiaidh na Géarchéime, fuair Keats agus Chapman leid fá chapall ag rásaí Bhaile na Lobhar agus bhain siad leadhb mhór airgid an duine. Dar le Keats gur chóir dóibh dul áit éigin thar lear le linn shaoire na Nollag. Bhí Chapman ar nós cuma liom fán phlean seo. “Nach mbeadh deireadh seachtaine fada i mBinn Éadair lán chomh deas?” arsa seisean. Ach bhí Keats leagtha amach ar dhul chun na hAilgéire agus ní shásódh an saol é ach dul ann agus sa deireadh, ghéill Chapman dó.

Mar sin de, chuir siad turas chun na hAilgéire in áirithe. Chuaigh siad chun na Fraince agus chuaigh go hAlgiers ar bhád farantóireachta ó Chathair Marseilles. Bhí siad tuirseach go leor i ndiaidh an turais ach cuireadh fáilte mhór mhaith rompu san óstán. Chaith siad tráthnóna breá ag siúl thart. Bhí an chathair galánta, bhí a lán le déanamh agus le feiceáil, bhí an aimsir ar dóigh agus an oíche sin, bhí féasta den bhia Arabach acu. Bhí an t-óstán clúiteach as an triúr cócairí a bhí ag obair sa chistin ann, Faruq, Mustafa agus Ahmed. Bhí Keats agus Chapman sona sásta agus iad ag dul a luí an oíche sin.

Chaith siad an lá ag amharc ar iontais na háite agus cé go raibh lá maith acu, chuala siad an focal ‘peste’ ó roinnt daoine (nach raibh ag trácht ar an fhealsúnacht ná ar an eisiachas, de réir cosulachta) agus bhí iarsmalann amháin druidte mar gheall ar an ghalar sin. Nuair a d’fhill siad ar an óstán, bhí cuid de na haíonna i ndiaidh imeacht agus thug siad faoi deara nach raibh Faruq ann ach bhí an bheirt eile ag obair leo agus bhí béile breá eile acu.

An lá dar gcionn, bhí na sráideanna tréigthe agus ní raibh mórán siopaí ar oscailt. Nuair a bhain siad an t-óstán amach, fuair siad nach raibh ach deichniúr aíonna fágtha agus ar chúis éigin, bhí Mustafa as láthair fosta. Agus sin ráite, rinne Ahmed a dhícheall agus bhí béile den scoth acu.

An tríú lá, bhí an margadh druidte ag na húdaráis agus ní raibh áit ar bith le dul sa chathair. Chuaigh siad ar ais san óstán agus ní raibh ag stopadh ann ach iadsan agus duine amháin eile. Mar bharr ar an donas, nuair a tháinig am dinnéara, tháinig an bainisteoir amach le roinnt rudaí fuara ar thráidire – ológa, cáis, arán agus feoil agus buidéal fíona. Bhí brón air, ar seisean, ach bhí Ahmed tinn fosta agus ní bheadh ach seirbhís theoranta ar fáil amach ansin. Bhí díomá an domhain ar Keats bocht. Eisean a mhol dóibh an turas seo a dhéanamh agus anois, bhí gach rud curtha ó mhaith agus an turas ar fad ag dul chun siobarnaí.

Ach dá olcas an cás, bhí Chapman ábalta barr a chur ar an donas lena chuid imeartas focal. Ghlac sé bolgam fíona agus d’amharc uaidh le hosna fhada.

“Tá deireadh na ngiollaí ar lár,” ar seisean, go sollúnta. “Cad é mar a dhéanfaimid féasta gan Ahmed?”

Nuair a chuala Keats na focail sin, thosaigh seisean a mhothú tinn chomh maith, an créatúr!

A Reply to Amy Kelly

I have had a message from someone called Amy Kelly on my post on Captain Grammar Pants. You may remember that the Captain (a.k.a. Seán Williams) is a blogger on matters of grammar who happened to endorse a large number of Cassidy’s idiotic claims in a book she wrote on Irish traditional music. She later contacted this blog and said that she had got it wrong about Cassidy but since then she has published several silly claims about the Irish origins of English words on her blog. Anyway, here is the message from Amy Kelly:

You made some errors of your own.

…not one of the morons who insist [one who insists, not morons who insist]

You do not seem to make use of the Oxford comma, which I understand is a matter of choice, but it is almost always needed and I am of the opinion that it is needed in the following, as well as a colon after opinions:

to express all kinds of opinions: true, false, benign, or repugnant

What Amy Kelly seems to be saying here is that I make mistakes. This is not news to me. It is impossible not to make mistakes and what pedants tend to ignore is that it really doesn’t matter, because language is a tool, not an ornament, and it is quite robust. While grammar bores tend to pretend that they are trying to improve people’s powers of expression and stop the rot, the fact is that there is no evidence that any civilisation ever collapsed because people got sloppy about their accusatives and to the best of my knowledge, nobody was ever murdered by a psychotic panda because they misused the odd comma.

So, what is it really all about? Well, call me an old cynic, but it seems to me that what it’s really about is condescension, ego-tripping, snobbery and nit-picking. Which is why, if you’re the kind of person who likes that kind of thing, you need to do your homework and make sure your ‘corrections’ are themselves correct.

Amy Kelly is trying to say that I am wrong to say that Captain Grammar Pants ‘is not one of the morons who insist that a prestigious institution is one which practices illusion and deception’ because one insists. This is plainly nonsense. If this were a sentence like ‘one of the children was sick’ then she would be right, because ‘were’ would be inappropriate. However, the two structures are not the same. In this case, ‘insists’ would be wrong, because I am talking about the morons who insist that a prestigious institution is one which practices deception and as I say, Captain Grammar Pants is not one of them.  If Ms Kelly can’t spot the flaws in her own argument without my assistance, she is obviously not as clever as she thinks she is. In my experience, grammar bores usually aren’t.

As for the Oxford comma, it is very kind of her to enlighten me on her opinions about punctuation. They have been duly noted and will be studiously ignored because … well … because I think my punctuation is clear and comprehensible enough and I really couldn’t give a rat’s arse if Amy Kelly disagrees.